Układ tarczy zdefiniowany zazwyczaj za pomocą zamkniętych koncentrycznych okręgów (wewnątrz i na zewnątrz oznaczeń godzinowych i/lub minutowych), które segmentują tarczę.
Sektor godzinny dzieli przestrzeń między okręgami na 12 sekcji natomiast sektor minutowy podzielony jest na 60 sekcji, zazwyczaj z silniejszymi akcentami oznaczającymi godziny. Taki układ tarczy symbolizuje poczucie porządku i kontroli, wynikające z porcjowanych przestrzeni tarczy. Szereg tych elementów stylistycznych pochodzi z lat 30. XX wieku i charakteryzuje się uporządkowanym stylem Art Deco oraz minimalizmem ruchu Bauhaus.
Tarcze sektorowe były popularne m.in. w zegarkach okopowych podczas I wojny światowej, ponieważ można je było umieścić na stole i wykorzystać do wskazania, który sektor godzin odpowiada kierunkowi. Z tego samego powodu wiele zegarków oficerskich również wyposażano w tarcze sektorowe, podobnie jak zegarki morskie.
Jedną z podobnych tarcz jest tarcza krzyżowa „Crosshair Dial” (m.in. Jaeger-LeCoultre Geophysic, Omega Constellation). W tych zegarkach „krzyż” na tarczy rozciąga się od znacznika godz. 12 do 6 i od 9 do 3. Czasami rozciąga się aż do krawędzi tarczy, ale często kończy się wewnątrz znaczników godzin. Zasadniczo tarcza krzyżowa nie jest tarczą sektorową jednak często tarcze takie są łączone.
Poniżej przykład tarczy sektorowej z krzyżem w środku „Crosshair Dial”.
