Peryferyjny wahnik (rotor)
Element naciągu automatycznego zegarka (rotor) w postaci masy oscylującej po zewnętrznej krawędzi mechanizmu, której przekładnie są rozmieszczone na obwodzie mechanizmu.
Wahnik peryferyjny (w przeciwieństwie do centralnie ułożyskowanego rotora) nie zasłania widoku mostów, kół zębatych oraz zespołu balansu i nadal pozwala użytkownikowi korzystać z wygody automatycznego naciągu.
Rozwiązanie pochodzi z połowy lat 50 ubiegłego wieku, w których zostało opatentowane przez Paula Gostela a dekadę później przez firmę Patek Philippe.