Mecenas działu
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Wybierz literę:
Powrót
Balans Guillaurne’a
Balans kompensacyjny stalowo-mosiężny skonstruowany przez Arnolda J. w 1782 roku. Cechą charakterystyczną jest rozcięty wieniec po przeciwległych stronach, składający się z dwóch precyzyjnie spojonych części: wewnętrznej stalowej o grubości 2/5 całkowitej grubości i zewnętrznej mosiężnej o grubości 3/5. Półokręgi wieńca są złączone stalowymi ramionami balansu po jednej stronie i swobodnie pozostawione po drugiej. Przy wzroście temperatury mosiężna, zewnętrzna warstwa rozszerza się bardziej niż wewnętrzna stalowa wskutek czego półokrąg wieńca wygina się do wewnątrz i moment bezwładności maleje. Podczas spadku temperatury występuje zjawisko odwrotne. Do regulacji stosuje się wkręty w wieńcu balansu.
źródło: Bartnik i Podwapiński „Ilustrowany słownik zegarmistrzowski”
