Element kotwicy współpracujący bezpośrednio z zębami koła wychwytowego. Rozróżnia się palety wejściową oraz wyjściową, które m.in. w wychwycie kotwicowym szwajcarskim są najczęściej wykonane z syntetycznego rubinu i zamocowane (szelakowanie) w wycięciach ramion kotwicy.
[W wychwycie hakowym palety tworzą jednolitą całość z kotwicą, podobnie jak w zegarach z wychwytem Grahama starszego typu (z długą kotwicą). W nowszych zegarach z wychwytem Grahama (z krótką kotwicą) palety wykonane ze stali w kształcie łuku kołowego są osadzone w ramionach mosiężnej kotwicy i mogą być w razie potrzeby wysuwane.]
Na paletach można wyróżnić płaszczyznę spoczynku (powierzchnia boczna palety, na której spoczywa ząb koła wychwytu) oraz płaszczyznę impulsu (powierzchnia czołowa palety, na którą zsuwa się ząb koła wychwytu).
[Odległości ślizgowe (prześwit roboczy pomiędzy zębem koła wychwytowego, a paletą kotwicy) w wychwycie kotwicowym są na poziomie 0,4mm podczas gdy w efektywniejszych wychwytach, np.: opracowanym przez Audemars Piguet są na poziomie 0,05mm, a w Co-Axial na poziomie 0,03mm.]
Z uwagi na konstrukcję geometryczną kotwicy wychwytu (odległość powierzchni impulsu palety od osi obrotu kotwicy) występują trzy odmiany wychwytu szwajcarskiego:
– z kotwicą równoramienną (jak w wychwycie Grahama)
– z kotwicą nierównoramienną (ramię palety wyjściowej jest o grubość palety większa od ramienia palety wejściowej)
– z kotwicą pośrednią.
W praktyce zastosowanie znajduje najczęściej wychwyt z kotwicą nierównoramienną.