Element naciągu automatycznego zegarka. Swobodnie ułożyskowana, najczęściej w środku mechanizmu (odmianą jest tzw. mikrorotor) i niewyrównoważona masa tzw. wahnik, która pod wpływem ruchów ręki obraca się względem mechanizmu i za pośrednictwem redukcyjnej przekładni zębatej powoduje samoczynne naciąganie sprężyny napędowej.
Współcześnie częściej spotyka się wahniki dwukierunkowe o nieograniczonym kącie obrotu, wymagające dodatkowej konstrukcji tzw. nawrotnika, który powoduje naciąganie sprężyny przy ruchu wahnika w dowolnym kierunku, rzadziej jednokierunkowe.
Dawniej stosowane były wahniki wstrząsowe odbojowe jednokierunkowe o niepełnym kącie obrotu.