Stop żelaza z niklem o zawartości niklu 36%-46% z niewielkim dodatkiem węgla i chromu; odznacza się małym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej – około 15 razy mniejszym niż stal; jest stosowany na pręty wahadeł zegarów precyzyjnych; jest też podstawowym stopem stosowanym na warstwę bierną w termobimetalach.
Został wynaleziony w 1897 roku przez francusko-szwajcarskiego fizyka Charlesa Guillaume.
Zobacz też Elinwar.