W zegarku naręcznym jest to zazwyczaj cylindryczny element, w którym mieści się sprężyna napędowa. Na obwodzie ruchomego bębna sprężyny znajduje się wieniec zębaty, natomiast w bocznej ściance bębna jest wytłoczony lub wyfrezowany hak do zaczepienia sprężyny.
Funkcją urządzenia napędowego (bębna wyposażonego w sprężynę naciągu) jest dostarczanie energii potrzebnej do utrzymania w ruchu regulatora chodu i do pokonania oporów ruchu przekładni zębatych.
We współczesnych zegarkach wyposażonych w nowoczesne mechanizmy często stosowane są dwa i więcej bębnów dostarczających zapasu energii nawet do 240 godzin nieprzerwanego działania.
Rekordzistami są:
– Lange 31 (A. Lange & Sohne) z podwójnym bębnem naciągu wyposażonym w sprężyny o długości 1850 mm każda (łącznie 3,7 metra długości), którego pełny zapas energii wystarcza na miesiąc działania,
– Hublot Masterpiece MP-05 LaFerrari z jedenastoma ułożonymi w rzędzie bębnami magazynującymi zapasy energii na 50 dni, tj 1200 godzin autonomii chodu.